Arif Odobašić je rođen 7. 12. 1989. godine u Zenici, Bosna i Hercegovina. Osnovnu i srednju školu završava u Žepču gdje i danas živi. Zvanje profesora razredne nastave je dobio u Zenici na Pedagoškom fakultetu.
Pisanjem se bavi više godina, a do sada je objavio nekoliko priča, članaka, kao i zbirku poezije pod nazivom „Raskorak“. Trenutno radi na historijskom romanu čiji je radni naziv „Autarijati“. Učestvao na više književnih večeri kao učesnik ili kao organizator.
.
Bojim se
Bojim se mraka i nevidljivih bića
a plašim se ponekad iz čista mira.
Bojim se lijevo i desno skrenuti
jer uvijek sam s reprizom gledan.
.
.
Kapi ko klikeri
kopljasto krtili klin kopneni.
Krenule kud koja
koritom koprenim kroz kosine.
Kišobran koči koliko krije
kada kane, kotlinom kap krene.
Krene kružno ko kazna
koja krik krivice kači klizištem.
.
Bez kostima
.
da ne budeš heroj iz svoje mašte
ni u polju, a ni u tvojoj ruci
do nokta do bore stigli su jauci.
.
.
Ovdje gdje ja živim
nema buke, nema pruge, ni autoputa
doslovno gledam na grad
Uokolo se zeleni trava i drvlje
nema betona zemlju da skrije,
a živahni ispod traže hlad
Poneki korak čujem kradom
zamljišljen neko vraća se kući
mori ga današnji dan
Mahala zabruji u mojoj glavi
kada se jutro od noći budi
a tada sam uz nju sam.
