Na 5. međunarodnom konkursu časopisa ”Avlija” za najbolju neobjavljenu pjesmu / pesmu u regionu za 2015. godinu na bosanskom, srpskom, hrvatskom i crnogorskom jeziku izabrano je šest pjesama. Prvo mjesto dijele Julijana Plenča, Rijeka, Hrvatska sa pjesmom ”Riječ” i Igor Divković, Zagreb, Hrvatska sa pjesmom ”Gorka slastica”. Drugo mjesto dijele Ruždija Ruso Sejdović, Keln, Njemačka sa pjesmom ”Sweet, Bitter, Love i kučka jagnjad” i Ajtana Dreković, Tutin, Srbija sa pjesmom ”Ratne atrakcije”. Treće mjesto dijele Edina Gerzić, Bosanska Krupa, Bosna i Hercegovina sa pjesmom ”Postojala je jedna ljubav” i Ivan M. Petrović, Valjevo, Srbija sa pjesmom ”Strepnja” – saopšteno je iz žirija.
Najbolje pjesme u regionu za 2015. godinu će biti objavljene u printanom izdanju 13. broja časopisa ”Avlija” koji će biti objavljen do kraja februara.
Rezultati za najbolju priču u regionu za 2015. godinu kao i rezultate konkursa za objavljivanje radova u 13. broju časopisa ”Avlija” biće objavljeni 1. februara na portalima Avlija.me i Konkursiregiona.net.
U nastavku prenosimo dio saopštenja žirija koje potpisuje predsjednik žirija prof. Miloš Ristić, pjesnik i književni kritičar iz Kruševca.
Miloš Ristić, predsednik
Mnoge pesme pristigle na konkurs nonšalantno polaze iz religijskog, rodoljubivog ili ljubavnog načela kao da je to samo po sebi dovoljno, ali zaboravljaju opštu istinu da je najteže napisati rodoljubivu, ljubavnu, religioznu i pesmu za decu. Prema tome, pesmi ne treba apriori zadavati neki cilj, temu, kontekst, unapred tumačenje iz nje same. Treba joj ostaviti širinu, slobodu. Pesma može biti dobra bez obzira o čemu peva ako to o čemu peva izbija iz nje same a ne iz konteksta kojim se tendenciozno želi obaviti, umotati, nakititi, kao da sam taj kontekst i žanr pesme može da joj donese uspeh. Što bi rekao jedan moj prijatelj kritičar, Veljko Stambolija, pesmu nikako ne valja osmisliti – pesma ti se mora desiti. Inače, ne vredi pisati na silu, na temu, sa namerom po svaku cenu.
Neke su pesme preopširne iako bi zavredile neku pažnju da su konkretizovale pesnički doživljaj u nekoliko strofa ili stihova. Ovako, one više izgledaju kao tumačenje neke pojave, lika, ideje, analiza u pedeset i više stihova, u pet i više strana. U savremenoj poeziji koja teži minimalizovanju iskaza, slobodnom stihu, urbanom isprekidanom izražavanju, novim tehnikama, novom izrazu i stilu to je neprihvatljivo i arhaično pa izgleda čitajući takve stihotvorine kao da se vraćamo u doba romantizma kada je maltene skoro svaka pesma težila poemi. Upravo tako želimo naglasiti da ukoliko ste želeli zadiviti beskonačnim stihovima i rimovanjima onda je bolje da se okrenete pisanju poeme ili epa jer ovo je bio konkurs za najbolju pesmu.
Često se desilo da pesme koje nisu dovoljno umetnički izrađene imaju neki smisao a pesme u kojima se vidi neki umetnički izraz, kakav-takav stil i manir, kao da pevaju ni o čemu, naprosto su prazne i bele.
Ima i filozofije u stihovima čak sa navodom referenci u fusnoti. Napominjemo da je za tako nešto prikladan žanr filozofske rasprave ili spisa a ne poezija. Pesma može biti filozofska ali ne ovako, proza ubačena u stihove, razmišljanja sklepana u tekst. Bilo je prezenta u nenormalnim količinama u pojedinim pesmama, i prepričavanja, što nije poezija. Poema i epova. Pisanja kao pre sto godina. I bio je jedan pokušaj plagiranja Jovana Jovanovića Zmaja i pesme Branka Kockice ,,U svetu caruje drugarstvo”.
Iz jedanaest država sveta konkurisalo je preko 80 autora. Oko 40 pesama je ocenjeno sa minimalnim ocenama. Pristojnim pokušajima smatramo tek one koje su sakupile 5 poena, uspešnijim pesmama one sa 6, 7 i 8, a izuzetnim pesme sa 9 i 10 poena.
Ipak, među svim pristiglim radovima izdvojile su se pesme RIJEČ i GORKA SLASTICA (I nagrada, 9 i 8), SWEET BITTER LOVE I KUČKA JAGNJAD i RATNE ATRAKCIJE (II nagrada, 7 i 6), i pesme POSTOJALA JE JEDNA LJUBAV i STREPNJA (III nagrada, 6 i 6).
Miloš Ristić
Dipl. filolog srpske književnosti i jezika
